بررسی بیان نشانگر BCL-2 در کیست فولیکولار و ادنتوژنیک کراتوسیست

بررسی بیان نشانگر BCL-2 در کیست فولیکولار و ادنتوژنیک کراتوسیست   دکتر صفورا سیفی1- دکتر سلیمان محجوب2- دکتر انسیه شفیق3 - محمدجعفر صادق4 1- استادیار گروه آموزشی آسیب شناسی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل.2- دانشیار گروه آموزشی بیوشیمی و بیوفیزیک دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل. 3- استادیار گروه آموزشی آسیب شناسی عمومی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل.4- دانشجوی دندانپزشکی. چکیده زمینه و هدف: ادنتوژنیک کراتوسیست، کیست ادنتوژنیک تکاملی با رفتار تهاجمی و تمایل به عود بالاست. اپی تلیوم این کیست دارای توان رشدی بیشتری نسبت به کیست فولیکولار می‌باشد.BCL-2 پروتئین ضد آپوپتـوتیک است و باعث افـزایش طول عمر سلول‌هـای اپی تلیالی می‌گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه واکنش ایمنی شاخص ضد آپوپتوتیک BCL-2 در لایه‌های مختلف اپی تلیوم و کل پوشش اپی تلیالی کیست فولیکولار و ادنتوژنیک کراتوسیست انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه گذشته نگر و توصیفی – تحلیلی، بر روی بیست بلوک پارافینه مرتبط با ادنتوژنیک کراتوسیست و بیست بلوک پارافینه کیست فولیکولار، رنگ‌آمیزی ایمونوهیستوشیمی با نشانگر BCL-2 به کمک آنتی بادی Anti BCL-2 (Clone 124, 1 Sotype: IgG, Kappa, DAKO, Denmark) انجام شد. تعداد سیتوپلاسم سلول‌های اپی تلیالی رنگ گرفته شده در ناحیه بازال، میانی و سطحی اپی تلیوم پوشاننده هر دو کیست و کل پوشش اپی تلیالی آنها در هزار سلول اپی تلیالی شمارش شده و در نهایت نتایج به صورت (انحراف معیار± درصد میانگین) بیان گردید. داده‌های به دست آمده وارد SPSS شده و با استفاده از آنالیز Roc curve و Student- t-test تحلیل شد و با یکدیگر مقایسه گردید. یافته‌ها: رنگ‌پذیری با نشانگر BCL-2در لایه بازال و میانی ادنتوژنیک کراتوسیست به ترتیب 4/1 ± 5/98% و 2/3 ± 1/12% بوده اما در لایه‌های سطحی عدم رنگ‌پذیری مشاهده شد. رنگ‌پذیری با نشانگرBCL-2 در لایه بازال کیست فولیکولار 9/1 ± 1/2% بود ولی در لایـه‌های میانی و سطحی عدم رنگ‌پذیری مشاهده شد. اختلاف میـانگین رنگ‌پذیری با نشانگر BCL-2در لایـه‌های مختلف پوشش اپی تلیالی ادنتوژنیک کراتوسیست از نظر آماری معنی‌دار بود(001/0p). میانگین رنگ پذیری در کل پوشش اپی تلیالی کیست فولیکولار 63/0 ± 7/0% و در ادنتوژنیک کراتوسیست 5/1 ± 8/36% بود. اختلاف میانگین رنگ‌پذیری با نشانگر BCL-2در کل پوشش اپی تلیالی کیست فولیکولار و ادنتوژنیک کراتوسیست از نظر آماری معنی‌دار بود.(001/0pنتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر نقش BCL-2 در پاتوژنز ادنتوژنیک کراتوسیست بوده و افزایش بیان نشانگرBCL-2 در لایه بازال ادنتوژنیک کراتوسیست مرتبط با عود و رفتار تهاجمی بیشتر آن نسبت به کیست فولیکولار است. همچنین می‌توان از افزایش بیان نشانگر BCL-2 در لایه بازال به عنوان شاخص کمکی جهت افتراق کیست فولیکولار از ادنتوژنیک کراتوسیست استفاده کرد. کلید واژه‎ها: پروتئین BCL-2 – ادنتوژنیک کراتوسیست – کیست فولیکولار – ایمونوهیستوشیمی. وصول مقاله: 10/10/1386/383 اصلاح نهایی: 4/2/1387 پذیرش مقاله: 31/4/1387/1385 نویسنده مسئول: گروه آموزشی آسیب شناسی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل e.mail:[email protected]